Κάθε μέρα καi χειρότερα

Πολύ δύσκολές μέρες περνάει η χώρα μας των τελευταίο καιρό.
Η ακρίβεια είναι κάτι το φοβερό καθημερινά τα αγαθά τραβούν την ανηφόρα και δεν διαφαίνεται καμιά αχτίδα ελπίδας να φρενάρει αυτό το ράλι των ανατιμήσεων.
Η ανεργία μαστίζει όλες της ηλικίες και η μαύρη αγορά εργασίας οργιάζει.
Το τι μπάχαλο επικρατή στην υγεία, παιδεία, δημόσιες υπηρεσίες το ζει ο κάθε πολίτης στο πετσί του καθημερινά.
Που θα πάει αυτή η κατάσταση;
Μάλλον ακόμα δεν έχουμε δει τα χειρότερα.
Ο υπερδανεισμός του μέσου νοικοκυριού έχει πιάσει κόκκινο. Επενδύσεις δεν γίνονται, φως για νέες θέσεις εργασίας δεν φαίνεται στο βάθος του τούνελ.
Πολίτικες που να ανατρέψουν το κλίμα τζίφος.
Από καμία πλευρά δεν έχουν ακουστή ουσιαστικές επεξεργασμένες προτάσεις που να δίνουν απαντήσεις.
Κακά τα ψέματα όλα μα για όλα που σήμερα πλήττουν την χώρα μας πολύ μεγάλη ευθύνη έχει και ο λαός όχι μόνο για το τι ψηφίζει αλλά και για το νταλαβέρι στον ποιόν ψηφίζει και γιατί.
Η έλλειψη παιδείας, κουλτούρας, η πελατειακές σχέσεις των πολιτικών και τα κομματικά συμφέροντα σε συσχετισμό με την διαπλοκή την διαφθορά και του κουκουλώματος των σκανδάλων στο όνομα του πολιτικού κόστους και της διανομής της εξουσίας, έφεραν τα σημερινά αδιέξοδα.
Σήμερα αρχίζουν να εξοφλούνται τα γραμμάτια των χαμένων (και κακοδιαχειρισμένων) κονδυλίων της Ε.Ε., της πανάκριβης Ολυμπιάδας, της φούσκας του χρηματιστηρίου, της οικονομικής πολιτικής Σιμήτη, που σήμερα συνεχίζετε πιστά από την κυβέρνηση της Ν.Δ. και της υπερφορτωμένης Δημόσιας διοίκησης (ένας νόμος προοδευτικός με γνώμονα την αξιοκρατία πέρασε από την Βουλή τα τελευταία 20 χρόνια, και αυτός καταπατήθηκε, και ακόμα, δεν ξαναβγήκε βουλευτής ο εμπνευστής του Αν. Πεπονής) που κανείς δεν θέλει να αγγίξει ουσιαστικά κάνοντας ριζικές αλλαγές προς την κατεύθυνση της πάταξης της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς.
Αν θέλουμε να έχουμε ελάχιστες ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο πρώτον πρέπει άμεσα να γίνουν ριζικές αλλαγές στην παιδεία, να ανατραπεί το υπάρχον δαιδαλώδες γραφειοκρατικό σύστημα να μπούνε ξεκάθαροι κανόνες που στην μη τήρηση τους να επιβάλλονται συνέπειες χωρίς διακρίσεις, και να ξεκαθαρίσει το περιβάλλον με την μαύρη τρύπα της αμαρτωλής τοπικής αυτοδιοίκησης.
Η Δημοκρατία θέλει τόλμη ξεκάθαρους κανόνες και συνεχή επένδυση στην παιδεία.
Ένα πρώτο βήμα στην παιδεία είναι να βαφτούν όλα τα σχολικά κτήρια να είναι ευπρεπή καλαίσθητα καθαρά με καινούργιο εξοπλισμό και αυστηρούς κανόνες ως προς την διατήρηση και συντήρηση με στόχο να αναβαθμισθεί η αισθητική των νέων παιδιών.
Μας αξίζει μια Ελλάδα πρότυπο Δημοκρατίας και ισονομίας.
Ας απ’ εμπλακούμε από την μιζέρια τα μικροπολιτικά πάρε δώσε και το άρρωστο νταβατζιλίκη του κάθε απαίδευτου καρεκλοκένταυρου που μόνο με στοιχεία αξιοκρατίας δεν κατέβαλε την θέση που διατηρεί για να ταλαιπωρεί τον κάθε πολίτη κριμένος πίσω από το στυγνό – στεγνό γράμμα της αναχρονιστικής γραφειοκρατίας.